Just Say You Love Me แค่บอกว่าคุณรักผมแค่นั้นพอ...[JUNSEOB]

ข้อมูลเบื้องต้น

หวัดดีฮับรีดเดอร์ทุกคนนี่ไรเตอร์แป้งเองเน้(พูดเหมือนตัวเองดัง - -'') เอาเหอะคับตามมาอ่านกันเลย .....
ปล.อย่างงกะไรเตอร์ล่ะบางที่คับบางทีค่ะ - -''

  คนเราเวลาโดนเดี่ยว เพียงแค่ได้รับไออุ่นเล็กน้อยมันก็ทำให้หัวใจพองโต....














 



beyo  ng



ขอบคุณธีมสวยๆนะฮับ -w-








   <<<< ฟังเพลงด้วยนะฮับ -..-

เนื้อเรื่อง

Just Say You Love Me แค่บอกว่าคุณรักผม แค่นั้นก็พอ...

 

คุณว่าคนที่ด้อยโอกาสทางการได้ยินและการพูดแบบผมจะมีโอกาสได้เจอรักแท้ไหมครับ? มันคงยากใช่ไหมล่ะ?? แต่ว่าผมคิดว่าผมเจอแล้วล่ะ ><

คนคนนั้นน่ะครับเค้าเป็นคนที่คอยดูแลผมตั้งแต่ตอนแรกที่ย้ายเข้ามาอยู่ในโรงพยาบาลนี้แล้ว และเหตุผลที่ผมต้องมาอยู่ที่โรงพยาบาลนี้ก็เพราะคุณพ่อและคุณแม่ของผมท่านรับไม่ได้ที่ผมเกิดมา พูดก็ไม่ได้แถมยังไม่ได้ยินอะไรอีก พวกท่านคงอายน่ะครับที่มีลูกแบบผมจึงส่งผมมาอยู่ที่โรงพยาบาลนี้ตั้งแต่ผมอายุ 15 แล้ว และมันก็เป็นเวลา ห้าปีแล้วที่ผมได้มาอยู่ที่นี่ได้ถูกคุณ ยง จุนฮยอง ดูแลแบบนี้เค้าคอยพูดคุยกับผม (เราคุยกันผ่านกระดาษน่ะครับ ^^) เราสนิทกันมากขึ้นทีละนิดๆ ทั้งๆที่เราสองคนก็ไม่ทันรู้ตัว และผมก็เพิ่งรู้ตัวเมื่อไม่นานมานี้ว่า หัวใจของผมมันถูกเขาขโมยไปแล้ว.....และผมก็คิดว่าคุณจุนฮยองก็คงจะรักผมเหมือนกัน???

...โยซอบทำอะไรอยู่...อยู่ๆผมก็โดนสะกิดที่ไหล่และผมอ่านแค่ข้อความนั้นก็รู้แล้วว่าเป็นใคร

คุณจุนฮยอง ผมรีบเปิดสมุดบันทึกของตัวเองแล้วเขียนข้อความลงในกระดาษที่ว่างเปล่าของตัวเองและยื่นให้คุณจุนฮยองอ่าน

....โยซอบเขียนบันทึกอยู่ครับผม ^^… ผมเขียนตอบไปตามความจริงแต่ผมไม่บอกหรอกว่าเขียนถึงคุณจุนฮยองด้วย คึคึ

...เก่งนะเนี่ยเรา ตอนนี้ถึงเวลาทานข้าวแล้วนะ ^^... ถึงผมจะไม่ได้ยินเสียงที่คุณจุนฮยองพูดแต่เมื่อดูจากหน้าตาของเขาตอนนี้มันดูอบอุ่นมากเลย

คุณจุนฮยองค่อยๆยกถานอาหารขึ้นมาและวางไว้บนโต๊ะที่ผมกำลังนั่งอยู่ กับข้าววันนี้ก็เหมือนทุกๆวันผมล่ะเบื่อจริงๆ

....กินเข้าไปเหอะ โยซอบจะได้อยู่อีกนานๆไง ^^...แต่เหมือนคุณจุนฮยองจะรู้ว่าผมเบื่อกันอาหารพวกนี้ ผมเลยรีบเขียนตอบทันที

....โอเค ครับโยซอบจะพยายาม :( ... จากนั้นผมก็ค่อยๆตักอาหารขึ้นมากินสลับกับการมองหน้าคุณจุนฮยองด้วยมันเป็นแบบนี้มานานและจะเป็นแบบนี้ตลอดไป...................??

ตกเย็นแล้วล่ะครับมันเป็นเวลาที่ผมกับคุณจุนฮยองต้องจากกันแล้วล่ะ T^T กว่าจะกลับมาก็ตอนดึกๆที่ผมนอนแล้ว ซอบเศร้าจัง TT

และมันก็เป็นปกติที่ผมจะออกมาส่งคุณจุนฮยอง แบบนี้ที่หน้าโรงรถ

...เดินทางปลอดภัยนะครับ ^^... ผมมักจะเขียนแบบนี้ให้คุณจุนฮยองทุกวัน และคุณจุนฮยองก็จะยิ้มตอบ นั่นมันก็ทำให้ผมมีความสุขมากแล้วล่ะครับ ^^

ตกดึกของวันนั้นเอง ทั้งโรงพยาบาลเงียบกันหมดเพราะนี่มันก็จะเที่ยงคืนแล้วจะมีก็แต่พยาบาลที่เข้าเวรอยู่ แต่วันนี้ผมนอนไม่หลับน่ะครับเลยออกมาเดินเล่น ผมค่อยๆเดินมาตามทางเดินของโรงพยาบาลอย่างเงียบๆ และผมก็ออกมาจากตัวตึกที่ผมอยู่ได้ผมค่อยๆเดินมาที่สวนข้างหน้าตึกลมที่พัดแรงๆยามดึกแบบนี้มันทำให้ผมหนาวเหลือเกิน แล้วยิ่งด้วยเสื้อของโรงพยาบาลด้วยมันไม่ได้ทำให้ร่างกายของผมอุ่นเลย ผมเดินไปเรื่อยๆโดยไม่รู้จุดหมายมันวิเศษมากเลยครับโรงพยาบาลตอนกลางคืนมีอะไรสวยงามกว่าตอนกลางวันตั้งเยอะ ^^

ผมมองทุกอย่างมันเพลินตามากเลยครับแต่แล้วผมก็ต้องสะดุดตากับบางอย่างผมเห็นรถคุณจุนฮยองมอเตอร์ไซด์คันนี้ผมเห็นมันทุกวันผมจำได้ มันคงเป็นเวลาเข้าเวรของคุณจุนฮยองแล้วล่ะครับ ผมเดินเข้าไปใกล้คุณจุนฮยองมากเข้าเรื่อยๆคิดว่าจะแอบไปเซอร์ไพร์สักหน่อย แต่ว่าผมกลับเห็นอะไรบางอย่าง คุณจุนฮยองมากับคนอื่น? ผมเลยตัดสินใจไม่เข้าไปใกล้มากกว่านี้ดูสถานการณ์ไปก่อนล่ะกัน แต่สิ่งที่ผมเห็นมันทำให้หัวใจของผมมันเจ็บจี๊ดเหมือนโดนอะไรบางอย่างบีบรัดมันเข้ามา ภาพที่จุนฮยองจูบกับใครอีกคนที่มากับเขา....

...ผมคิดไปเอง ผมคิดว่าคุณรักผม...

...ความคิดโง่ๆของผมคนเดียวซินะ...

...ผมผิดเองครับ...

...ผมแค่หวังว่าคุณจะบอกรักผม แค่นั้น...

------------------------------------------------------------

ฮับสนุกกันรึเปล่าหว่า? ยังไงก็เม้นให้กำลังใจได้นะคร้าบ ไรเตอร์จะไปปั่นฟิค Mom!! ต่อ 5555+
ปล.ค้างกันอ่ะดิ คุคุ ไรเตอร์ยังไม่แน่ใจว่าจะมีต่อเปล่าถ้าแรงกดดัน(?)เยอะๆคงมีนะฮับ คิคิ